MANIFESTO CONTRA A VIOLENCIA DE
XÉNERO – IES ILLA DE SAN SIMÓN
Os zapatos vermellos enchen as
prazas: cantas nais, amigas, fillas, compañeiras… que xa non voltarán.
Todos sabemos que amar non é
posuír, que o amor non se demostra con celos nin golpes, que ser home ou muller
en parella non debería converter a ninguén en amo ou escravo… pero aí están as
cifras… 48 mulleres asasinadas xa neste ano 2015, 48 vidas arrebatadas, 48
familias rotas, 48 historias non contadas…
“Nin un golpe máis, nin unha
muller menos” ese é o lema máis escoitado no últimos días. Pero, entón que é o
que pasa? Se todos sabemos que non debería ocorrer, por que ocorre? Que estamos
a facer mal? Ou que non estamos facendo?
Existen
multitude de organismos oficiais que están traballando a cotío en programas e
medidas para intentar eliminar esta lacra, pero quizais o maior dos problemas
sexa que as mulleres se senten oprimidas, acurraladas, aterrorizadas e
atrapadas de tal forma que, a pesar de todo, se ven incapaces de reverter esta
situación, incluso, de pedir axuda.
O illamento, a incomunicación, a
ruptura co círculo social e coa contorna, a dependencia económica e emocional,
a sensación de culpabilidade, a idea de non romper coa familia para non
prexudicar os fillos, a perda de liberdade, a perda de capacidade para tomar
decisións por si mesmas, o medo, a soidade, o agochamento… fan que sexa moi
difícil rachar co silencio, ese silencio asasino que termina por converter a
unha muller maltratada nun número desa
listaxe de vítimas, que converte un 47 un 48.
Este é o noso decálogo de
intencións:
1. Rompe as cadeas da opresión.
2. Non te deixes manipular, ti tes o control.
3. Non te rendas.
4. Non estás soa.
5. Di non ao medo.
6. Cóntao.
7. Hai saída.
8. Unha vida mellor é posible.
9. Non te culpes.
10. Non sexas un número máis.
Tantos lemas para reivindicar un dereito fundamental e natural do ser
humano: ser libres, vivir sen medo! Pero estes lemas non son suficientes,
quizais se todos e todas puxésemos un pouco máis da nosa parte, se non
mirásemos para outro lado, sería posible evitar o número 49?
Outra nai, outra filla,
outra amiga, outra compañeira menos…
Hoxe temos un soño….
Celebrar o vindeiro 25 de
novenbro como o primeiro aniversario da esperanza, dunha sociedade sen
violencia de xénero…
Oxalá o noso soño se faga
realidade!!!
